Zespół
Geograf, związany głównie z Instytutem Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN. Uczeń Profesora Grzegorza Węcławowicza. Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu geografii społeczno-ekonomicznej, rozwoju regionalnego i gospodarki przestrzennej (rozwój miast i systemów osadniczych, procesy ludnościowe, w tym migracyjne, geografia przedsiębiorstw, transportu, wyborcza, planowanie i zagospodarowanie przestrzenne, estetyka krajobrazu, klasyfikacje i delimitacje przestrzenne).
Autor i współautor ponad 400 prac z tego zakresu, w tym około 40 monografii. Między innymi współredaktor i jeden z autorów Atlasu Wyborczego Polski, Atlasu Warszawy oraz Atlasu Wyszehradzkiego. Aktywnie działa w wielu instytucjach naukowych i eksperckich, m.in. członek komitetów naukowych PAN: Badań nad Migracjami, Nauk Demograficznych, Nauk Geograficznych (sekretarz naukowy) oraz Przestrzennego Zagospodarowania Kraju przy Prezydium PAN; członek Rządowej Rady Ludnościowej, Głównej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej, Rady Instytutu Pokolenia, Naukowej Rady Statystycznej GUS, Komisji Geografii Osadnictwa i Ludności PTG oraz Olimpiady Geograficznej. Członek kilkunastu komitetów i rad redakcyjnych czasopism krajowych i zagranicznych, m.in. Geographia Polonica, dyrektor Wydawnictwa Naukowego PTG.
Brał udział w wielu projektach i przygotowywał ekspertyzy, w tym dla instytucji międzynarodowych, rządu RP i samorządów (m.in. Sejm i Senat RP, resorty nauki, rozwoju regionalnego, infrastruktury, rolnictwa, cyfryzacji, edukacji). Od 2006 r. koordynuje Raporty o stanie zaawansowania prac planistycznych w gminach. Brał też udział w przygotowaniu Raportu o stanie zagospodarowania przestrzennego kraju (2000-2006), Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030 (2011), Krajowej Strategii Rozwoju Regionalnego (2012), Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju (2016), Krajowej Polityki Miejskiej (2022) oraz kilkudziesięciu strategii i planów rozwoju samorządów różnego szczebla. Pochodzi z Podlasia.
Prof. nadzw., absolwent XXII LO im. José Marti w Warszawie (1987), a następnie studiów geograficznych na Uniwersytecie Warszawskim (1993). Studiował również historię (1994/1995). W latach 1993-1995 pracownik samorządu m.st. Warszawy (sekretarz „Studium możliwości rozwoju Obszaru Metropolitalnego Warszawy”).
Od 1995 r. pracuje naukowo jako specjalista w dziedzinie antropogeografii (geografia polityczna i historyczna, geografia ludności). W 2001 uzyskał stopień doktora, w 2014 doktora habilitowanego nauk o ziemi w zakresie geografii. Praca doktorska poświecona była geografii wyborczej Polski lat 1989-1998, rozprawa habilitacyjna znaczeniu państw magnackich w systemie polityczno-administracyjnym I Rzeczpospolitej. W sferze jego zainteresowań naukowych znajduje się problematyka wyborcza, zagadnienia etniczne i cywilizacyjno-kulturowe, historyczne i współczesne podziały terytorialne, ewolucja systemów politycznych i społeczno-gospodarczych, genealogia i genetyka genealogiczna oraz ogólne koncepcje z pogranicza geozofii i historiozofii.
Profesor Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN, wykładowca Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego, członek Polskiego Towarzystwa Geograficznego, Polsko-Litewskiej Komisji Podręcznikowej oraz Rady do Spraw Polaków poza Granicami Kraju. Autor ponad 100 publikacji naukowych oraz licznych haseł i artykułów w encyklopediach, artykułów popularnonaukowych i publicystycznych.
Politolog, pracownik Katedry Systemów Politycznych Uniwersytetu Łódzkiego. Specjalizuje się w badaniach systemów wyborczych i konsekwencji zmian systemu wyborczego ze szczególnym uwzględnieniem inżynierii wyborczej oraz w tematyce partii politycznych i systemów partyjnych.
Absolwent jednolitych studiów magisterskich na kierunku Stosunki międzynarodowe specjalność nauki polityczne oraz Interdyscyplinarnych Humanistycznych Studiów Doktoranckich na Uniwersytecie Łódzkim. Przedłożył pracę doktorską Inżynieria wyborcza w Polsce od roku 1989 obronioną z wyróżnieniem. Łodzianin, współpracujący z lokalnymi oraz ogólnokrajowymi organizacjami pozarządowymi.
Ukończył nauki polityczne na Uniwersytecie Warszawskim ze specjalizacją socjopolityczną. Od 1995 roku zajmuje się psefologią (przestrzennym zróżnicowaniem preferencji wyborczych) w Polsce i krajach europejskich, sondażami preferencji politycznych, reprezentatywnością gmin w Polsce.
Inicjator i współorganizator prawyborów w Polsce: w Wieruszowie (1997, 2019), Nysie (2000, 2001), Bystrzycy Kłodzkiej (2001) oraz prareferendów europejskich w Głuchołazach (2003) i Prudniku (2003).
Autor analiz, opracowań, artykułów w zakresie preferencji wyborczych i geografii wyborczej. Współautor "Atlasu wyborczego Rzeczpospolitej". Od 2022 roku kieruje projektem Centrum Analiz Wyborczych.
-
prof. dr hab. Przemysław Śleszyński
Geograf, związany głównie z Instytutem Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN. Uczeń Profesora Grzegorza Węcławowicza. Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu geografii społeczno-ekonomicznej, rozwoju regionalnego i gospodarki przestrzennej (rozwój miast i systemów osadniczych, procesy ludnościowe, w tym migracyjne, geografia przedsiębiorstw, transportu, wyborcza, planowanie i zagospodarowanie przestrzenne, estetyka krajobrazu, klasyfikacje i delimitacje przestrzenne).
Autor i współautor ponad 400 prac z tego zakresu, w tym około 40 monografii. Między innymi współredaktor i jeden z autorów Atlasu Wyborczego Polski, Atlasu Warszawy oraz Atlasu Wyszehradzkiego. Aktywnie działa w wielu instytucjach naukowych i eksperckich, m.in. członek komitetów naukowych PAN: Badań nad Migracjami, Nauk Demograficznych, Nauk Geograficznych (sekretarz naukowy) oraz Przestrzennego Zagospodarowania Kraju przy Prezydium PAN; członek Rządowej Rady Ludnościowej, Głównej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej, Rady Instytutu Pokolenia, Naukowej Rady Statystycznej GUS, Komisji Geografii Osadnictwa i Ludności PTG oraz Olimpiady Geograficznej. Członek kilkunastu komitetów i rad redakcyjnych czasopism krajowych i zagranicznych, m.in. Geographia Polonica, dyrektor Wydawnictwa Naukowego PTG.
Brał udział w wielu projektach i przygotowywał ekspertyzy, w tym dla instytucji międzynarodowych, rządu RP i samorządów (m.in. Sejm i Senat RP, resorty nauki, rozwoju regionalnego, infrastruktury, rolnictwa, cyfryzacji, edukacji). Od 2006 r. koordynuje Raporty o stanie zaawansowania prac planistycznych w gminach. Brał też udział w przygotowaniu Raportu o stanie zagospodarowania przestrzennego kraju (2000-2006), Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030 (2011), Krajowej Strategii Rozwoju Regionalnego (2012), Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju (2016), Krajowej Polityki Miejskiej (2022) oraz kilkudziesięciu strategii i planów rozwoju samorządów różnego szczebla. Pochodzi z Podlasia
-
dr hab. Mariusz Kowalski
Prof. nadzw., absolwent XXII LO im. José Marti w Warszawie (1987), a następnie studiów geograficznych na Uniwersytecie Warszawskim (1993). Studiował również historię (1994/1995). W latach 1993-1995 pracownik samorządu m.st. Warszawy (sekretarz „Studium możliwości rozwoju Obszaru Metropolitalnego Warszawy”).
Od 1995 r. pracuje naukowo jako specjalista w dziedzinie antropogeografii (geografia polityczna i historyczna, geografia ludności). W 2001 uzyskał stopień doktora, w 2014 doktora habilitowanego nauk o ziemi w zakresie geografii. Praca doktorska poświecona była geografii wyborczej Polski lat 1989-1998, rozprawa habilitacyjna znaczeniu państw magnackich w systemie polityczno-administracyjnym I Rzeczpospolitej. W sferze jego zainteresowań naukowych znajduje się problematyka wyborcza, zagadnienia etniczne i cywilizacyjno-kulturowe, historyczne i współczesne podziały terytorialne, ewolucja systemów politycznych i społeczno-gospodarczych, genealogia i genetyka genealogiczna oraz ogólne koncepcje z pogranicza geozofii i historiozofii.
Profesor Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN, wykładowca Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego, członek Polskiego Towarzystwa Geograficznego, Polsko-Litewskiej Komisji Podręcznikowej oraz Rady do Spraw Polaków poza Granicami Kraju. Autor ponad 100 publikacji naukowych oraz licznych haseł i artykułów w encyklopediach, artykułów popularnonaukowych i publicystycznych.
-
dr Maciej Onasz
Politolog, pracownik Katedry Systemów Politycznych Uniwersytetu Łódzkiego. Specjalizuje się w badaniach systemów wyborczych i konsekwencji zmian systemu wyborczego ze szczególnym uwzględnieniem inżynierii wyborczej oraz w tematyce partii politycznych i systemów partyjnych.
Absolwent jednolitych studiów magisterskich na kierunku Stosunki międzynarodowe specjalność nauki polityczne oraz Interdyscyplinarnych Humanistycznych Studiów Doktoranckich na Uniwersytecie Łódzkim. Przedłożył pracę doktorską Inżynieria wyborcza w Polsce od roku 1989 obronioną z wyróżnieniem. Łodzianin, współpracujący z lokalnymi oraz ogólnokrajowymi organizacjami pozarządowymi.
-
Marcin Palade
Ukończył nauki polityczne na Uniwersytecie Warszawskim ze specjalizacją socjopolityczną. Od 1995 roku zajmuje się psefologią (przestrzennym zróżnicowaniem preferencji wyborczych) w Polsce i krajach europejskich, sondażami preferencji politycznych, reprezentatywnością gmin w Polsce.
Inicjator i współorganizator prawyborów w Polsce: w Wieruszowie (1997, 2019), Nysie (2000, 2001), Bystrzycy Kłodzkiej (2001) oraz prareferendów europejskich w Głuchołazach (2003) i Prudniku (2003).
Autor analiz, opracowań, artykułów w zakresie preferencji wyborczych i geografii wyborczej. Współautor "Atlasu wyborczego Rzeczpospolitej". Od 2022 roku kieruje projektem Centrum Analiz Wyborczych.